Başlangıcı bu kadar baş döndürücü, büyüleyici yapan ne var? Yeni bir aşkın başındaki o heyecan. Yeni bir sosyal ortama girmenin getirdiği yenilik hissi. Yeni bir yazarı veya yönetmeni keşfetmenin coşkusu. Dünyaya bakışımızı değiştiren yeni bir fikrin aydınlatıcılığı. Yeni bir yemeğin veya yeni bir ülkeyi ilk kez görmenin verdiği o eşsiz haz… Sıradışı dans sanatçısı Amrita Hepi ve saygın tiyatrocu Mish Gregor Rinse adlı eserlerinde yeni başlangıçlar ve devamındaki o kıpırdanmalar sonrasındaki süreçte, o ilk heyecanların ateşi közlenmeye başladığında yaşananları mercek altına alıyor. Çarpıcı performansıyla Hepi bizler için neslimiz tükenircesine nice bitişler ve sona erişlerle karşı karşıya olma durumumuzun, geçmişin baştan çıkarıcılığını daha da alevlendirip alevlendirmediğini sorguluyor. Rinse, sahnede düzenden yoksun bir yaratılış (köken) mitini yeniden kurarak, kişisel hikayeleri; sanat, feminizm, dans, boşluk, arzu, popüler kültür ve sömürgecilik tarihinin büyük anlatılarıyla örerken, sonlar ve bitişler arasında geziniyor. Samimi olduğu kadar epik bir solo performans ortaya koyan Rinse, enerjisini dinamik bir doğaçlama kurgusundan almaktadır. Hepi bu performansıyla, imparatorlukların gölgesinde şekillenen melez kimliklere olan merakını ve çağdaş dansın ‘nötr’ beden saplantısını sorguluyor.